 |
| Nieuwjaarsloop 2014 |
Zondag 6 januari heb ik meegedaan aan de Nieuwjaarsloop in Nijmegen, georganiseerd door "Cifla-Runs". Het was een recreatieve run (zonder prijzen, wel met uitslagen), door het prachtige stukje natuur in Heumensoord. Zelf was ik nog nooit in Heumensoord geweest, dus het is leuk om weer een nieuw gebied te hebben gevonden om lekker te gaan rennen of te gaan wandelen.
Je kon kiezen om 5, 10 of 15 km te gaan rennen. Omdat ik bij de Zevenheuvelennacht, 10 km gerend had en dit heel goed gegaan was, besloot ik nu om voor de 15 km te gaan. Bovendien ren ik vaker afstanden van 15-20 km, dus ik weet dat ik het aan kan.
Wat ik persoonlijk erg fijn vond, was dat Cifla-Runs de mogelijkheid bood om je op de dag zelf in te schrijven. Toen ik aan de inschrijftafel zei dat ik 15 km wilde gaan rennen, keek de vrouw die mijn gegevens opnam erg verbaasd en vroeg of ze het goed verstaan had. Achteraf gezien begreep ik haar reactie. Op de 15 km hebben slechts 5 andere vrouwen deelgenomen. De 10 km was met de circa 75 deelneemsters, veel populairder onder de vrouwen.
"Tijd om naar de start te lopen"
Nadat de 5 km renners klaar waren, is het onze beurt. Samen met de 10 km renners sta ik in het startvak. Ik vraag me af of de 15 km renners een andere route krijgen dan de 10 km renners. Vlak nadat mijn vriend mij succes heeft gewenst en de prins carnaval van Nijmegen ons bemoedigende woorden heeft toegesproken, gaat het startschot af en beginnen we te rennen.
De eerste 3 km
De grote groep begint te rennen en het valt me al snel op dat het een echte "boscross" is. Op de bospaden liggen een aantal modderige waterplassen. Dit is niet handig als je met 5 man naast elkaar aan het rennen bent. Na de eerste paar km hebben veel mensen hun eigen tempo te pakken en is er een goede verspreiding van de groep, over de weg. Doordat ik vaker moet uitwijken voor plassen en kuilen en de eerste tijd mensen inhaal, of ingehaald wordt, heb ik pas na 3 km mijn juiste tempo te pakken. De km's ervoor ren ik net boven mijn tempo.
De grote groep begint te rennen en het valt me al snel op dat het een echte "boscross" is. Op de bospaden liggen een aantal modderige waterplassen. Dit is niet handig als je met 5 man naast elkaar aan het rennen bent. Na de eerste paar km hebben veel mensen hun eigen tempo te pakken en is er een goede verspreiding van de groep, over de weg. Doordat ik vaker moet uitwijken voor plassen en kuilen en de eerste tijd mensen inhaal, of ingehaald wordt, heb ik pas na 3 km mijn juiste tempo te pakken. De km's ervoor ren ik net boven mijn tempo.
3-5 Km
Zodra ik mijn juiste rentempo heb gevonden, gaat de run lekker. Na de 5 km zie ik weer de finish in zicht komen. Nu pas besef ik dat ik hetzelfde rondje gewoon nog 2 keer moet gaan lopen. Ergens vind ik dit een prettig idee, omdat ik het parcours dan al ken.
Zodra ik mijn juiste rentempo heb gevonden, gaat de run lekker. Na de 5 km zie ik weer de finish in zicht komen. Nu pas besef ik dat ik hetzelfde rondje gewoon nog 2 keer moet gaan lopen. Ergens vind ik dit een prettig idee, omdat ik het parcours dan al ken.
5- 6 Km
Vlak voor mij lopen 2 vrouwen die net iets meer tempo erin hebben dan dat ikzelf heb. Ik zie dat het vrouwen zijn die een stuk ouder zijn dan dat ik ben. Op dat moment heb ik extra respect voor ze.
Langs de weg staan op enkele plekken bordjes met daarop de aangegeven aantal km's die je erop hebt zitten. Zodra ik op mijn Nike sportwatch kijk, zie ik dat deze enorm goed overeenkomt met het aangegeven aantal km's op de bordjes. Dit in tegenstelling tot wat mijn telefoon aangaf bij de Zevenheuvelennacht een aantal maanden geleden.
Langs de weg staan op enkele plekken bordjes met daarop de aangegeven aantal km's die je erop hebt zitten. Zodra ik op mijn Nike sportwatch kijk, zie ik dat deze enorm goed overeenkomt met het aangegeven aantal km's op de bordjes. Dit in tegenstelling tot wat mijn telefoon aangaf bij de Zevenheuvelennacht een aantal maanden geleden.
7 Km
" Bijna op de helft"
Normaal gesproken heb ik veel op de verharde weg hardgelopen en zelden in het bos. De keren dat ik in het bos op onverhard terrein train, zijn korte afstanden van hooguit 3 km. Ik ervaar dat ik op onverharde wegen rennen een stuk lastiger vind dan op verhard terrein.
10 km
Weer passeren we de finish. Terwijl ik eroverheen loop kijk ik snel vragend naar de coaches die erbij staan. " Ik ga voor de 15 km" schreeuw ik naar ze. Degene die 15 km lopen moeten links over de finish heen. Een man die naast mij loopt neemt ook de linker afslag. De vrouwen die voor mij liepen zie ik stoppen en opgelucht adem halen. Zij gingen dus voor de 10 km.
Tussendoor werp ik snel een blik op het bord met de looptijd: 53.18 min. Tijdens de Zevenheuvelennacht liep ik de 10 km ook in 53 min.
10-11 km
Ik volg de man die vlak voor mij loopt. Zodra ik naast hem loop zegt hij dat ik niet te snel moet gaan. Ik weet niet precies op welke manier hij dit bedoelt. Moet ik niet te snel verder gaan, omdat ik het anders niet vol zal houden of moet ik hem niet inhalen? Ineens dwalen mijn gedachten af naar ganzen die naar het Zuiden vliegen in een V-vorm. Deze slimme dieren zorgen ervoor dat een sterk dier voorop vliegt, zodat de andere dieren minder wind vangen. Dit houd ik in gedachten terwijl ik achter de man blijf rennen.
12-13 km
Na de gedachte over de ganzen, bedenk ik me ineens dat het handig zou zijn geweest als ik beter in wiskunde was. Ik zou dan precies de route zo kunnen berekenen zodat je zo min mogelijk om loopt en dus zo snel mogelijk bij de finish zou zijn.
Het valt mij ineens op dat ik niet veel mensen meer op de route zie en de mensen die ik zie, alleen mannen zijn. Dit kan 2 oorzaken hebben: "Of er lopen al veel mensen voorop en ik ben een van de laatsten, of er lopen niet veel vrouwen mee en er is dus een redelijke kans om hoog te eindigen voor mij".
Normaal gesproken heb ik veel op de verharde weg hardgelopen en zelden in het bos. De keren dat ik in het bos op onverhard terrein train, zijn korte afstanden van hooguit 3 km. Ik ervaar dat ik op onverharde wegen rennen een stuk lastiger vind dan op verhard terrein.
10 km
Weer passeren we de finish. Terwijl ik eroverheen loop kijk ik snel vragend naar de coaches die erbij staan. " Ik ga voor de 15 km" schreeuw ik naar ze. Degene die 15 km lopen moeten links over de finish heen. Een man die naast mij loopt neemt ook de linker afslag. De vrouwen die voor mij liepen zie ik stoppen en opgelucht adem halen. Zij gingen dus voor de 10 km.
Tussendoor werp ik snel een blik op het bord met de looptijd: 53.18 min. Tijdens de Zevenheuvelennacht liep ik de 10 km ook in 53 min.
10-11 km
Ik volg de man die vlak voor mij loopt. Zodra ik naast hem loop zegt hij dat ik niet te snel moet gaan. Ik weet niet precies op welke manier hij dit bedoelt. Moet ik niet te snel verder gaan, omdat ik het anders niet vol zal houden of moet ik hem niet inhalen? Ineens dwalen mijn gedachten af naar ganzen die naar het Zuiden vliegen in een V-vorm. Deze slimme dieren zorgen ervoor dat een sterk dier voorop vliegt, zodat de andere dieren minder wind vangen. Dit houd ik in gedachten terwijl ik achter de man blijf rennen.
12-13 km
Na de gedachte over de ganzen, bedenk ik me ineens dat het handig zou zijn geweest als ik beter in wiskunde was. Ik zou dan precies de route zo kunnen berekenen zodat je zo min mogelijk om loopt en dus zo snel mogelijk bij de finish zou zijn.
Het valt mij ineens op dat ik niet veel mensen meer op de route zie en de mensen die ik zie, alleen mannen zijn. Dit kan 2 oorzaken hebben: "Of er lopen al veel mensen voorop en ik ben een van de laatsten, of er lopen niet veel vrouwen mee en er is dus een redelijke kans om hoog te eindigen voor mij".
14 Km
Op het bordje langs de route zie ik dat ik de 14 km passeer. Wow, nog 1 km te gaan. Ik besluit om pas op het eind een eindsprint te nemen en niet nu al te gaan versnellen. Zodra de finish in zicht komt, maak ik een flinke eindsprint en haal de man in waar ik de laatste 5 km achter had gelopen. In mijn ooghoek zie ik mijn vriend aan de kant van de finishlijn staan. Nog even en .... YES, I did it!
15 KM!!
Op het bordje langs de route zie ik dat ik de 14 km passeer. Wow, nog 1 km te gaan. Ik besluit om pas op het eind een eindsprint te nemen en niet nu al te gaan versnellen. Zodra de finish in zicht komt, maak ik een flinke eindsprint en haal de man in waar ik de laatste 5 km achter had gelopen. In mijn ooghoek zie ik mijn vriend aan de kant van de finishlijn staan. Nog even en .... YES, I did it!
15 KM!!
Na afloop heb ik veel dorst en is het " Aquarius lemon flesje" die ik van mijn vriend krijg, echt enorm welkom. De man waar ik achteraan liep feliciteert mij.
Ondanks wat pijn in mijn heup en teen en wat spierpijn op verschillende plaatsen de volgende dag, was het een fijne run en een goed, sportief begin van het nieuwe jaar!
Ondanks wat pijn in mijn heup en teen en wat spierpijn op verschillende plaatsen de volgende dag, was het een fijne run en een goed, sportief begin van het nieuwe jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten